„Już ozimina szumieć zaczyna,
że nie powróci mróz.
I po tym można od razu poznać,
Że wiosna jest tuż - tuż...”
Radosny śpiew dzieci, niosących Marzannę i zmierzających ku rzece Tabor oznajmił mieszkańcom Posady Górnej, że właśnie zaczęła się kalendarzowa wiosna. Wprawdzie pogoda wskazuje raczej na środek zimy, ale trudne warunki nie zniechęciły uczniów klas 0-3, którzy pod opieką swoich wychowawczyń zgodnie z nakazem tradycji 21 marca pożegnali zimę. Dzieci opuściły mury szkolne niosąc w ręku przygotowane wcześniej kukły - Marzanny, określane też w tradycji staropolskiej nazwą „Śmiertki” lub „Śmiercichy”, symbolizujące słowiańską boginię zimy i śmierci. Jej utopienie albo spalenie przywołać ma nadejście wiosny. Z topieniem Marzanny związane są różne przesądy: nie wolno dotknąć płonącej kukły, bo grozi to uschnięciem ręki, obejrzenie się za siebie może spowodować chorobę, a potknięcie i upadek przynosi pecha. W drodze powrotnej towarzyszyły dzieciom kolorowe gaiki, przybrane wstążkami z bibuły, oznaczające początek niepodzielnego panowania nowej królowej - Wiosny. Należy mieć nadzieję, że udało nam się odstraszyć skutecznie zimę i śnieg oraz mróz już do nas nie wrócą.
Julia Hanus, klasa 3a
