„Miłość jest dzbanem wody, pochylonym ku wargom
wędrowca, pozbytego nadziei i mocy”.

Józef Łobodowski

W dniu 14 lutego 2020 roku uczniowie klasy 8a zorganizowali spotkanie z poezją miłosną najwybitniejszych polskich poetów. Wychowawca Pan Waldemar Kilar w swym okazjonalnym wystąpieniu zacytował powszechnie znany fragment „Hymnu o miłości” z I Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian: „Miłość nie zazdrości, / nie szuka poklasku, / nie unosi się pychą; / nie dopuszcza się bezwstydu, / nie szuka swego, / nie unosi się gniewem, / nie pamięta złego; / nie cieszy się z niesprawiedliwości, / lecz współweseli się z prawdą”. Podkreślił, że miłość jest odwiecznym motywem wszystkich pokoleń pisarzy i poetów jako wartość przeciwstawiana złu, a nawet śmierci. Wspomniał, że w literaturze pisarze podejmowali temat miłości spełnionej i niespełnionej, szczęśliwej i tragicznej, ślepej, a także zdolnej przezwyciężyć nawet śmierć.

Wychowankowie samodzielnie dokonali wyboru tekstów, które czytali publicznie przed swymi rówieśnikami. Ze szkolnej sceny przed audytorium rozbrzmiewały najpiękniejsze strofy o miłości autorstwa Adama Mickiewicza, Kazimierza Przerwy – Tetmajera, Bolesława Leśmiana, Leopolda Staffa, Marii Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej, Jarosława Iwaszkiewicza, Juliana Tuwima, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Anny Świrszczyńskiej, Haliny Poświatowskiej, Czesława Miłosza i Wisławy Szymborskiej. Młodzi miłośnicy dobrej poezji czytali swoje ulubione wiersze, które ich zachwyciły i poruszyły, stały się źródłem radości bądź pocieszenia lub okazją do głębszych rozważań o miłości – najważniejszym uczuciu w życiu każdego człowieka.
Spotkanie odbyło się w atmosferze autentycznego skupienia. Dzięki magicznej sztuce poetyckiego słowa przenieśliśmy się na moment do świata innych znaczeń i barw. Dzięki temu przeżyliśmy katharsis: publiczne wystąpienia sprawiły, że mogliśmy się w tym szczególnym dniu na chwilę zatrzymać się, zadumać i zadziwić. Słusznie pisał ksiądz Jan Twardowski: „Wrażliwość to zdolność rozumienia poezji, a poezja to zdolność przekazywania czegoś z serca do serca, z duszy do duszy”. To był bez wątpienia wyjątkowy czas spędzony w pięknym otoczeniu wśród kwiatów i świec.