„Świat byłby lepszym miejscem, gdyby medale przyznawano wspaniałym nauczycielom, a nie żołnierzom, którzy zabijali wrogów na wojnie”.
Matthew Quick
W dniu 30 października 2023 roku uczniowie klas siódmych pod opieką wychowawców Pani Agnieszki Kindlik i Pana Waldemara Kilara oraz Pani Edyty Zięby udali się na cmentarz komunalny w Rymanowie, założony pod koniec XVIII wieku. Na największej i najstarszej czynnej nekropolii w okolicy zapalili znicze, których płomień symbolizuje pamięć, na grobie hrabiny Anny z Działyńskich Potockiej oraz na grobach zmarłych nauczycieli i wychowawców, którzy przez lata swej sumiennej i rzetelnej pracy zawodowej krzewili wiedzę, przyczyniając się do podniesienia poziomu wykształcenia wielu pokoleń młodych mieszkańców z Posady Górnej i Rymanowa-Zdroju.
Jako wychowawcy pokazywali oni swym podopiecznym, czym jest dobro, prawda i piękno w świecie. Ich zasługi zatem dla rozwoju społeczeństwa były ogromne. Poniżej przedstawiamy listę grobów pedagogów, pracujących w Posadzie Górnej, którzy spoczęli w Rymanowie:
Lp. |
Imię i nazwisko zmarłego nauczyciela |
Lata życia |
Lokalizacja grobu |
||
Kwatera |
Nr rzędu |
Nr grobu |
|||
1. |
Jadwiga Królicka-Zielińska |
1912-1983 |
H |
8 |
178 |
2. |
Michał Królicki |
1903-1992 |
C |
1 |
3 |
3. |
Stanisław Penar |
1930-1992 |
F |
9 |
138 |
4. |
Florian Lalek |
1927-1996 |
B |
10 |
239a |
5. |
Stanisława Lalek |
1926-2013 |
|||
6. |
Augustyn Walczak |
1957-2001 |
I |
14 |
344 |
7. |
Helena Myszkal |
1940-2005 |
N |
16 |
56 |
8. |
Helena Iwanowska |
1936-2006 |
C |
12 |
243 |
9. |
Edward Piotrowski |
1947-2010 |
H |
13 |
365 |
10. |
Bernadetta Czado |
1957-2010 |
B |
8 |
179 |
11. |
Jan Gliściak |
1938-2017 |
M |
1 |
231/3 |
12. |
Maria Lorenc |
1932-2019 |
J |
1 |
7 |
Pamięć o grobach zmarłych nauczycieli jest dla społeczności szkolnej dowodem szacunku dla historii lokalnej i tradycji. Uważamy, że należy zgłębiać biografie nauczycieli związanych z naszą szkołą, ponieważ pozostawili po sobie dobrą pamięć i współtworzyli dzieje naszej Alma Mater. Pani Agnieszka Kindlik barwnie, w esencjonalnej formie opowiedziała o wielu nauczycielach, którzy spoczęli na rymanowskiej nekropolii. Wielu z nich znała z autopsji z czasów, gdy była uczennicą Szkoły Podstawowej w Posadzie Górnej. Z jej gawędy wyłonili się ludzie ciekawi, lubiący wyzwania, ale też dowcipni, zabawni, mający swe przywary czy nietuzinkowe upodobania i pasje. Uważamy, że dzielenie się wspomnieniami o szkole, którą tworzyli ci wybitni nauczyciele-mentorzy, jest niezwykle ważne w zakresie budowania wspólnoty.