"Wyspiański - polski da Vinci"

Ogłoszenie roku 2007 Rokiem Stanisława Wyspiańskiego (upływa 100. rocznica śmierci polskiego wieszcza i malarza) zaowocowało ogłoszeniem konkursu na projekty grantowe w ramach programu "Wyspiański". Głównym wnioskodawcą został Gminny Ośrodek Kultury w Rymanowie (projekt nie adresowano do szkół publicznych), który do współpracy zaprosił ZSP w Posadzie Górnej ze względu na nowatorskie i nieszablonowe pomysły, śmiałe i twórcze oraz niemałe doświadczenie kadry pedagogicznej w pozyskiwaniu środków unijnych i od fundacji.

Głównym celem stworzonego projektu (którego realizacja rozpoczęła się z dniem 1 maja 2007 roku, a zakończyła z dniem 30 listopada 2007 roku) stało się upowszechnianie wiedzy o biografii, twórczości i recepcji dzieł Stanisława Wyspianskiego. Otrzymano środki w wysokości 20000 zł.

Stanisław Wyspiański, zwany polskim da Vinci ze względu na wszechstronne zainteresowania, jest postacią związaną z ziemią rymanowską. Wszak w uzdrowisku Rymanów przebywał na leczeniu dwukrotnie: w 1901 roku wraz z rodziną - pamiątką z tego pobytu pozostał liryk "Hej, las rymanowski za mgłą" oraz w 1903 roku - wtedy wedle przekazów miał na ścianie swego pokoju w willi "Leliwa" namalować fresk z motywem słoneczników). Dlatego Gminny Ośrodek Kultury w Rymanowie i ZSP w Posadzie Górnej niewątpliwie winny krzewić i popularyzować życie i twórczość wieszcza - poety i malarza, dramaturga i scenografa, ilustratora i reformatora teatru.

Postawiono sobie następujące cele szczegółowe do realizacji:

Niemal wszystkie z zaplanowanych działań w ramach projektu miały charakter cykliczny. Udało się zarazić miłością i pasją do Wyspiańskiego całą rzeszę młodych ludzi, którzy przystąpili w konkursowe szranki. Pełnym sukcesem zakończyło się zorganizowanie I edycji konkursu recytatorskiego dla uczniów z klas 4-6 szkoły podstawowej pn. "Hej, las rymanowski za mgłą". Uczniowie o zdolnościach plastycznych wzięli udział 15-godzinnych warsztatach (malowanie pastelami, warsztaty z udziałem witrażysty) i przystąpili do turnieju plastycznego na ilustrację wybranej sceny z dramatu Wyspiańskiego (do wyboru: "Warszawianka", "Noc listopadowa", "Wesele"). Licealiści i gimnazjaliści ze wszystkich gimnazjów naszej gminy uczestniczyli w konkursie wiedzy o życiu i twórczości polskiego da Vinci. GOK był także gospodarzem przeglądu amatorskich zespołów teatralnych. Imprezę tę poprzedziły kilkunastogodzinne warsztaty teatralne. Młodzież z ZSP we Wróbliku Szlacheckim zaprezentowała montaż poetycko - muzyczny "Wpatrz się i wsłuchaj. Oto Polska idzie", oparty na motywach "Warszawianki". Uczniowie w dowód uznania ich talentów i dużych umiejętności wystawili dla mieszkańców spektakl z okazji Święta Niepodległości, widowisko o wybitnych walorach artystycznych i patriotycznych treściach. Nie bez znaczenia okazał się 2-dniowy wyjazd edukacyjny do Krakowa, rodzinnego miasta pisarza. Tam 100-osobowa grupa uczniów i ich opiekunów zwiedziła Muzeum Stanisława Wyspiańskiego w Kamienicy Szołayskich, kościół o.o. franciszkanów oraz słynną "Rydlówkę", miejsce akcji "Wesela". Prawdziwą ucztą dla miłośników polskiego da Vinci stał się spektakl "Wesele" w Teatrze STU w reżyserii Michała Zadary. Sporą popularnością cieszył się wernisaż reprodukcji dzieł artysty, dostępny dla zwiedzających w foyer kina "Irys" w Rymanowie, oraz w pawilonie "Eskulap" w Rymanowie Zdroju, gdzie kopie obrazów mistrza mogli obejrzeć również kuracjusze i turyści.

Realizacja zadań wydała się ze wszech miar słuszna, zwłaszcza w dobie 100-lecia śmierci Wyspiańskiego, gdyż wybitny polski poeta i dramaturg, malarz i scenograf związany był z ziemią rymanowską. Społeczeństwo Rymanowa nie zapomniało o nim, stąd w ramach obchodów 1000-lecia państwa polskiego ufundowało w parku w Rymanowie Zdroju obelisk z pamiątkową tablicą, na której wyryto w kamieniu strofę z liryku, znanego z incipitowego wersu "Hej, las rymanowski za mgłą". Dodajmy, że w 1985 roku miejscowemu Liceum Ogólnokształcącemu nadano imię Stanisława Wyspiańskiego. Uzyskane środki na realizację ambitnych planów i zamierzeń w pewnym stopniu zniwelowały różnicę między młodzieżą wiejską a wielkomiejską. Uczniowie zrozumieli, że życie na prowincji z dala od ośrodków kulturalnych i akademickich nie stanowi bariery uniemożliwiającej poznawanie życiorysu człowieka renesansu, zgłębiania jego dzieł literackich i plastycznych. W końcu projekt edukacyjny był dla młodzieży pasjonującą lekcji historii, literatury, sztuki i teatru, odbiegającą od szablonowych zajęć lekcyjnych.